-t

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

Επιτυχόντες Νομού Σερρών του διαγωνισμού Θαλής της Ε.Μ.Ε. (14-11-2015) ανά τάξη

Η Δ.Ε. του παραρτήματος της Ε.Μ.Ε. Σερρών και το mathscience4all συγχαίρει τους επιτυχόντες όλων των τάξεων του διαγωνισμού Θαλής για την πρόκρισή τους στην επόμενη φάση.

Επιτυχόντες Νομού Σερρών του διαγωνισμού Θαλής της Ε.Μ.Ε. (14-11-2015) ανά τάξη :
(ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΘΑΛΗ 14-11-2015)
Β' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
ΕΠΩΝΥΜΟΟΝΟΜΑΣΧΟΛΕΙΟΝΟΜΟΣ-Δ/ΝΣΗ Β/ΘΜΙΑΣ
ΒΟΛΤΕΑΣΘΕΟΦΑΝΗΣ5ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΣΕΡΡΩΝΣΕΡΡΕΣ
ΜΠΟΓΙΑΤΖΗΣΑΝΑΣΤΑΣΗΣ6ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΣΕΡΡΩΝΣΕΡΡΕΣ
ΠΑΥΛΙΔΗΣΔΗΜΗΤΡΗΣ3ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΣΕΡΡΩΝΣΕΡΡΕΣ

Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
ΕΠΩΝΥΜΟΟΝΟΜΑΣΧΟΛΕΙΟΝΟΜΟΣ-Δ/ΝΣΗ Β/ΘΜΙΑΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΗΣΦΩΤΙΟΣ1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΣΕΡΡΩΝΣΕΡΡΕΣ
ΠΑΤΖΑΛΗΣΒΑΣΙΛΕΙΟΣ4ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΣΕΡΡΩΝΣΕΡΡΕΣ

A' ΛΥΚΕΙΟΥ
ΕΠΩΝΥΜΟΟΝΟΜΑΣΧΟΛΕΙΟΝΟΜΟΣ-Δ/ΝΣΗ Β/ΘΜΙΑΣ
ΒΟΖΙΚΗΑΝΝΑ5ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΕΡΡΩΝΣΕΡΡΕΣ
ΠΕΤΚΟΓΛΟΥΑΠΟΣΤΟΛΟΣΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΟΣΕΡΡΕΣ

Β' ΛΥΚΕΙΟΥ
ΕΠΩΝΥΜΟΟΝΟΜΑΣΧΟΛΕΙΟΝΟΜΟΣ-Δ/ΝΣΗ Β/ΘΜΙΑΣ
ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥΘΑΝΑΣΗΣ4ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΕΡΡΩΝΣΕΡΡΕΣ
ΣΤΑΜΠΟΥΛΗΣΓΙΩΡΓΟΣ1ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΕΡΡΩΝΣΕΡΡΕΣ

Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ
ΕΠΩΝΥΜΟΟΝΟΜΑΣΧΟΛΕΙΟΝΟΜΟΣ-Δ/ΝΣΗ Β/ΘΜΙΑΣ
ΑΛΙΑΤΗΜΗΣΓΕΩΡΓΙΟΣ3ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΕΡΡΩΝΣΕΡΡΕΣ
ΑΜΑΞΟΠΟΥΟΛΟΣΣΤΕΦΑΝΟΣ1ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΕΡΡΩΝΣΕΡΡΕΣ
ΣΕΛΚΑΣΔΗΜΗΤΡΗΣ1ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΕΡΡΩΝΣΕΡΡΕΣ

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Λογοτεχνικό βραβείο στο Παράλογο

Λογοτεχνικό βραβείο στο Παράλογο

14686173
Κάθε χρόνο απονέμονται πολλών ειδών λογοτεχνικά βραβεία, αρκετά από αυτά με υψηλό κύρος και παγκόσμια αναγνώριση, αν σκεφτούμε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας ή το Goncourt, το πιο σημαντικό βραβείο της γαλλόφωνης λογοτεχνίας. Στη Γαλλία απονέμεται, από το 2012, ένα από τα πιο πρωτότυπα λογοτεχνικά βραβεία στον κόσμο. Είναι το περίφημο Βραβείο της σελίδας 111. Φέτος απονεμήθηκε στον Γάλλο συγγραφέαPierre Senges για το βιβλίο του Achab (séquelles), μια συνέχεια του αριστουργήματος του Χέρμαν ΜέλβιλΜόμπι Ντικ.
Τι είναι αυτό το βραβείο; Μια επιτροπή ειδικών μελετά εξονυχιστικά μόνο τις σελίδες με τον αριθμό 111 των βιβλίων που κυκλοφορούν, ώστε να ανακαλύψει την καλύτερη και να την επιβραβεύσει. Η επιτροπή δεν ασχολείται με το περιεχόμενο ολόκληρου του βιβλίου ούτε την ενδιαφέρει αν το βιβλίο είναι αριστούργημα στο σύνολό του ή αν κάποιες από τις υπόλοιπες σελίδες του βιβλίου έχουν λογοτεχνική αξία. Το ενδιαφέρον της παραμένει αυστηρά επικεντρωμένο στη σελίδα 111 κάθε βιβλίου.

Η βραβευμένη σελίδα
«Εξετάζουμε τη σελίδα 111 των βιβλίων ως αυτόνομα έργα τέχνης, από το πρώτο έως το τελευταίο γράμμα και σημείο στίξης», λένε τα μέλη της κριτικής επιτροπής του βραβείου που θεσπίστηκε για να τιμήσει τον Ρινόκερο του Ιονέσκο, το αριστούργημα του Θεάτρου του Παραλόγου, και να επισημάνει το δικαίωμα στον παραλογισμό.

O Cédric Villani στην απονομή

Η φετινή απονομή του βραβείου έγινε έγινε από τον κορυφαίο Γάλλο μαθηματικόCédric Villani, κάτοχο του μεταλλίου Fields το 2010, ύψιστη βράβευση στα Μαθηματικά. «Ο αριθμός 111 δεν έχει μεγάλο ενδιαφέρον» είπε ο Villani στην απονομή. «Αν τον γράψετε όμως με τη βάση του αριθμητικού συστήματος 12, θα έχει τη μορφή 9-3, και αυτό το αποτέλεσμα είναι εκρηκτικό», κατέληξε.
Συγγραφέας: Γιώργος Καρουζάκης

Δείτε τις ιστοσελίδες των Στρατιωτικών Σχολών

Δείτε τις ιστοσελίδες των Στρατιωτικών Σχολών

Αποτέλεσμα εικόνας για ιστοσελίδες των Στρατιωτικών ΣχολώνΔείτε στους παρακάτω συνδέσμους τις επίσημες ιστοσελίδες όλων των Στρατιωτικών Σχολών της χώρας. 












Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

Ένα νέο σύγχρονο σχολείο αποκαλύπτεται…

Ένα νέο σύγχρονο σχολείο αποκαλύπτεται…

sxoleio pavlos1Τη βούληση και την αποφασιστικότητα της διοίκησης του δήμου Νεάπολης-Συκεών για την κατασκευή ενός νέου σύγχρονου βιοκλιματικού σχολείου, που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της εκπαίδευσης, έρχεται να καταγράψει και να επιβεβαιώσει η ολοκλήρωση του Πανελληνίου Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού για το 1ο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Παύλου.

Πρόκειται για έναν ουσιαστικό και μεγάλο στόχο, η υλοποίηση του οποίου δρομολογήθηκε για την πλήρη αναβάθμιση και βελτίωση των εκπαιδευτικών υποδομών στην περιοχή, όπου οι σημερινές συνθήκες δεν ανταποκρίνονται στους όρους και τα στάνταρ που θέτει η δημοτική αρχή για μια σύγχρονη και πολυεπίπεδη εκπαιδευτική διαδικασία. sxoleio pavlos2
Στο πλαίσιο αυτό προωθείται η αντικατάσταση του υπάρχοντος σχολείου με ένα νέο μεγάλο, σύγχρονο βιοκλιματικό εκπαιδευτικό-πολιτιστικό-αθλητικό κέντρο, με τον προϋπολογισμό του να φθάνει στα 4,5 εκατ. ευρώ. Αυτό προβλέπεται να αποτελείται από 12 αίθουσες διδασκαλίας, 4 εργαστήρια πληροφορικής-χημείας-φυσικής, ηλεκτρονική βιβλιοθήκη, γυμναστήριο αγωνιστικών προδιαγραφών και χώρους καλλιτεχνικών δράσεων, θεάτρου και μουσικής.
Ο Πανελλήνιος Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός έχει ήδη ολοκληρωθεί και έχουν επιλεγεί οι καλύτερες ιδέες-προτάσεις που υποβλήθηκαν από συνολικά 27 αρχιτεκτονικά γραφεία και ειδικούς επιστήμονες. Σε ειδική εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί αύριο, Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015, στο Κλειστό Δημοτικό Θέατρο Νεάπολης (Ελ. Βενιζέλου 125, δημοτικό κατάστημα Νεάπολης, περιοχή Στρεμπενιώτη) στις 8 μ.μ. θα γίνει η πρώτη παρουσίαση και απονομή των βραβείων, με τους μελετητές να παρουσιάζουν αναλυτικά τις προτάσεις τους.
sxoleio pavlos3Ταυτόχρονα, στους εκθεσιακούς χώρους της Αίθουσας Τέχνης θα λειτουργεί έκθεση με όλες τις μελέτες και προτάσεις των συμμετεχόντων έως και την Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015, από τις 9 π.μ. έως τις 2 μ.μ. (εκτός Κυριακής).
Ανάλογη εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στη συνέχεια και στη Δ.Ε. Αγ. Παύλου, όπου στο Δημοτικό Ωδείο τα πρώτα βραβεία του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού θα εκτίθενται από τη Δευτέρα 11 Ιανουαρίου έως και την Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016 (5 μ.μ.-8 μ.μ.).

Πηγή : http://www.newx.gr

5 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ

5 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ



1.Ο ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΣ. Έχει την ικανότητα να κάθεται ακίνητος μπροστά στο βιβλίο για οκτάωρο. Αγοράζει trendy ρούχα για να μην τον πουν κολλημένο. Φροντίζει να μάθει τίτλους συγκροτημάτων hip-hop και παίζει mortal combat για να αποφύγει το χαρακτηρισμό του UFO. Ενοχλείται αν και δεν το δείχνει, από τις τσίχλες που κολλάνε στο κάθισμα του θρανίου του ώστε να κολλήσει. Ενοχλείται επίσης από τα χαρτιά με τίτλο «έρχομαι από τον Άρη » που κατά καιρούς βρίσκει η μαμά του στην πλάτη του μπουφάν του. Οι καθηγητές του απευθύνονται με άπειρο σεβασμό. Όταν τους λείπει ένα βιβλίο που ξέχασαν στο αμάξι, του δίνουν τα κλειδιά να πάει να το φέρει !

2. Η ΚΟΛΛΗΜΕΝΗ. Βλέπει τηλεόραση 7 με 9 το Σάββατο μόνο. Πλένει τα δόντια της κρυφά στο διάλειμμα, γιατί έφαγε πατατάκια Lays που την υποχρέωσαν να φάει. Αναρωτιέται για το αν η Μαρία που τάφτιαξε με το Τζίμη, πλένει τα δόντια της μετά το φιλί που την είδε να δίνει στο σχόλασμα. Αγοράζει εσώρουχα 100% βαμβακερά γιατί τα άλλα της δημιουργούν αλλεργία. Χρησιμοποιεί το κινητό μόνο για να δώσει αναφορά, όταν αργεί από το μάθημα Ελληνικών χορών του Δήμου Φιλοθέης. Η θεία της στη γιορτή της της δωρίζει τα άπαντα Μυριβίλη ! Οι καθηγητές της απευθύνονται με άπειρο σεβασμό, αλλά στο γραφείο καθηγητών ξεκωλώνονται στο γέλιο μαζί της !

3. Η SUPER ΓΚΟΜΕΝΑ. Ξυπνά από τις 6:30 γιατί το μακιγιάρισμα της παίρνει μιάμιση ώρα. Στο facebook αλλάζει εικόνα προφίλ κάθε μια ώρα περίπου. Κάθε Δευτέρα ξεκουράζεται και δεν βγάζει selfies. Έχει περάσει τόσες ώρες μπροστά στον καθρέπτη, που οι γονείς σκέπτονται να εγκαταστήσουν ένα μπροστά στο γραφείο της μπας και διαβάσει. Οι λιγούρηδες καθηγητές τη σηκώνουν στο μάθημα για να θαυμάσουν τα κάλλη της. Οι καθηγήτριες τη μισούν και μονίμως την υποβαθμολογούν κατά τρεις μονάδες δηλαδή αντί για 8 στα 20 της βάζουν 5 στα 20. Συνήθως έχει την καλύτερη εξέλιξη, αν και δεν εισάγεται παρά στην ιχθυοκομία Μεσολογγίου !

4. Ο ΦΛΟΥΦΛΗΣ ΑΣΤΟΣ. Τον πηγαίνει και τον φέρνει στο σχολείο η μαμά με το SUV. Είναι ντυμένος από το Max Mara, φοράει Trussardi και έχει αυξημένα οιστρογόνα. Αντιπροσωπευτικό δείγμα είναι ο Ριρής, ο γιός της κυρίας Φερνογύρου. Οι συμμαθητές τον εκτιμούν και είναι πάντα περιτρυγιρισμένος από κοριτσοπαρέες. Είναι ευφυής χιουμορίστας και σνομπάρει όσους παλεύουν με τις πανελλήνιες, καθώς η μαμά του του έχει τάξει να τον γράψει στο BCA College και μετά να τον στείλει Αγγλία. Οι καθηγητές του απευθύνονται με άπειρο σεβασμό, γιατί ο μπαμπάς του έχει παπουτσάδικο στο κέντρο της Αθήνας και τους κάνει έκπτωση όποτε πάνε !

5. Ο ΑΛΗΤΑΜΠΟΥΡΑΣ. Έχει τατουάζ μόνο στο 50% του εμφανούς δέρματος. Μικρός στις διακοπές, δεν έμπηζε καρφίτσες στα τζιτζίκια όπως οι συμμαθητές του, αλλά αρεσκόταν να ρίχνει κατσαρίδες στο φασκόμηλο της γιαγιάς. Η αστυνομία του δείχνει μεγάλο σεβασμό, καθότι καταδίδει τις κινήσεις των αλλοδαπών της περιοχής ! Κατά τη διάρκεια του μαθήματος, συνήθως καθαρίζει τα μακριά του νύχια με τη λάμα που δεν αποχωρίζεται ποτέ. Κάθε μέρα κυκλοφορεί με άλλο κινητό και αν κάποιος άτυχος γονέας διεκδικήσει το κλεμμένο κινητό του παιδιού του, καταλήγει να του ζητήσει συγνώμη για την ενόχληση. Οι καθηγητές του του δείχνουν άπειρο σεβασμό και φροντίζουν να παρκάρουν τα αμάξια τους 10 τετράγωνα πιο μακριά γιατί θέλουν να κάνουν πρωινή άσκηση περπατώντας ! Συχνά, έχει μηχανάκι ή μηχανάκια πολλά και οι μαθήτριες ξεμουρλαίνονται να τα φτιάξουν μαζί του, καθότι πιστεύουν έτσι ότι φιγουράρουν στις φίλες τους και τη σπάνε στους γονείς τους ! Αν δεν υποκύψει στα ναρκωτικά, έχει την καλύτερη εξέλιξη, ειδικά αν ασχοληθεί με την πολιτική !


Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Ποια μόρια θα μετράνε για τις κοινές σχολές των Επιστημονικών Πεδίων; Πρέπει να ρυθμιστεί το θέμα

Ποια μόρια θα μετράνε για τις κοινές σχολές των Επιστημονικών Πεδίων; Πρέπει να ρυθμιστεί το θέμα



Την προηγούμενη εβδομάδα δημοσιεύτηκε η Υ.Α που καθορίζει τον τρόπο υπολογισμού των μορίων από τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με το νέο σύστημα.

Βασικά σημεία

1. Στον υπολογισμό των μορίων μετράνε μόνο οι γραπτοί βαθμοί κάθε μαθήματος.

2. Ο υπολογισμός των μορίων προκύπτει από τα τέσσερα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα, τα οποία προβλέπονται στην Ομάδα Προσανατολισμού όπου ανήκει ο υποψήφιος για το συγκεκριμένο Επιστημονικό Πεδίο.

3. Σε περίπτωση που ο υποψήφιος εξεταστεί πανελλαδικά και σε ένα πέμπτο (5ο) μάθημα προκειμένου να έχει πρόσβαση σε δεύτερο Επιστημονικό Πεδίο, τότε ο υπολογισμός των μορίων του για κάθε ένα από τα δύο Επιστημονικά Πεδία που έχει δικαίωμα να δηλώσει προτίμηση γίνεται με βάση τα αντίστοιχα τέσσερα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα που προβλέπονται στην Ομάδα Προσανατολισμού όπου ανήκει ο υποψήφιος για τα συγκεκριμένα Επιστημονικά Πεδία.

Τι δεν καθορίζεται από την παραπάνω Υ.Α.

Στο Μηχανογραφικό Δελτίο υπάρχουν σχολές που εντάσσονται σε παραπάνω από ένα Επιστημονικό Πεδίο. Στην Υ.Α. που δημοσιεύτηκε δε γίνεται αναφορά στους υποψήφιους που εξετάζονται σε πέντε μαθήματα και διεκδικούν κοινές σχολές από δύο Ε.Π. με δύο διαφορετικές βαθμολογίες.

Πιστεύουμε ότι το ΥΠΠΕΘ θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα σε αυτή τη διευκρίνηση και με πιο πιθανό σενάριο να γίνεται χρήση της καλύτερης βαθμολογίας.

Δείτε εδώ τα κοινά τμήματα των Ε.Π. στο Μηχανογραφικό Δελτίο 2016.

Δείτε εδώ τις Σχολές ανά Επιστημονικό Πεδίο στο Μηχανογραφικό Δελτίο 2016 με το νέο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.


Δείτε εδώ παράδειγμα υπολογισμού μορίων. Χρησιμοποιείται ως παράδειγμα υποψήφιος της Ομάδας Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών που έχει επιλέξει ως μάθημα επιλογής τη Βιολογία και έχει πρόσβαση στις σχολές του 3ου Ε.Π.

Πρόγραμμα Υπολογισμού Μορίων για την πρόσβαση στη Τριτοβάθμια με το Νέο Λύκειο

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ


Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

Πρόγραμμα Υπολογισμού Μορίων για την πρόσβαση στη Τριτοβάθμια με το Νέο Λύκειο


Πρόγραμμα Υπολογισμού Μορίων για την πρόσβαση στη Τριτοβάθμια με το Νέο Λύκειο

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Πίνακας με τους συντελεστές βαρύτητας ανά Ομάδα Προσανατολισμού και Επιστημονικό Πεδίο : 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ ΑΝΑ ΠΕΔΙΟ

Οι σχολές του 1ου Πεδίου : οι σχολές του 1ου
Οι σχολές του 2ου Πεδίου : οι σχολές του 2ου
Οι σχολές του 3ου Πεδίου : οι σχολές του 3ου
Οι σχολές του 4ου Πεδίου : οι σχολές του 4ου
Οι σχολές του 5ου Πεδίου : οι σχολές του 5ου


Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

Οδηγίες για τη διδασκαλία της Α.Ε.Π.Π. για το σχολικό έτος 2015 – 2016. Επιτέλους !

Οδηγίες για τη διδασκαλία του μαθήματος «Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον» της Γ΄ Λυκείου για το σχολικό έτος 2015 – 2016

Μετά από σχετική εισήγηση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (πράξη 57/18-11-2015 του Δ.Σ) το υπουργείο Παιδείας απέστειλε στα Λύκεια  οδηγίες για τη διδασκαλία του μαθήματος «Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον» Ομάδας Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών και Ομάδας Προσανατολισμού Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής της Γ΄ τάξης Ημερήσιου Γενικού Λυκείου για το σχολικό έτος 2015- 2016. 




Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

Οι 10 χώρες που βγάζουν μεγάλους μαθηματικούς, φυσικούς, κομπιουτεράδες -Ανάμεσά τους η Ελλάδα [λίστα]


Οι 10 χώρες που βγάζουν μεγάλους μαθηματικούς, 

φυσικούς, κομπιουτεράδες

REUTERS/Regis Duvignau


Τεχνολογία, μηχανική, μαθηματικά. Επιστήμες που σε άλλους είναι η ζωή τους, το πεδίο της δουλειάς τους και γι' άλλους και ακαταλαβίστικες έννοιες και αριθμοί γραμμένοι σε χαρτί.
Κάποιες χώρες σε αυτό τον πλανήτη, έχουν την παράδοση να «γεννούν» επιστήμονες ακόμα και αν η κατάσταση στη χώρα «κρέμεται» από μια λεπτή κλωστή. Εδώ, παράδειγμα είναι η Ελλάδα, η οποία παρά την οικονομική κρίση και την πολιτική αστάθεια, «βγάζει» επιστήμονες και μάλιστα βρίσκεται στις 10 κορυφαίες χώρες σχετικής λίστας.
Ο Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) καταγράφει τα νέα πτυχία σε 40 από τις πιο προηγμένες χώρες του κόσμου.
Η κατάταξη γίνεται με βάση το ποσοστό των πτυχίων σε πεδία Επιστήμης, Τεχνολογίας, Μηχανολογίας και Μαθηματικών, που απονέμονται κατά κεφαλήν, έτσι ώστε να υπάρχει μια δίκαιη σύγκριση μεταξύ των χωρών με διαφορετικούς πληθυσμούς.
Εδώ είναι οι 10 πιο «έξυπνες» χώρες του κόσμου, όταν ο λόγος έρχεται σε αυτά τα πεδία Επιστημών:
  1. Νότια Κορέα
  2. Γερμανία
  3. Σουηδία
  4. Φινλανδία
  5. Γαλλία
  6. Ελλάδα
  7. Εσθονία
  8. Μεξικό
  9. Αυστρία
  10. Πορτογαλία


Τι γυρεύει η επιστήμη στο θέατρο; ( του Απόστολου Δοξιάδη )


Τι γυρεύει η επιστήμη στο θέατρο ;





Γράφω με αφορμή την αναβίωση, για λίγες παραστάσεις, του έργουQEDή Τι απέδειξε ο κύριος Φάυνμαν, του Ρίτσαρντ Πάρνελ, με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Κοτανίδη, στον οποίο και αφιερώνω αυτές τις λίγες σκέψεις.
Οταν σπούδαζα μαθηματικά, στη δεκαετία του '70, μου φαινόταν εντελώς αδιανόητο να διαβάσω ένα μυθιστόρημα ή, ακόμη πιο αδιανόητο, να δω μια θεατρική παράσταση ή μια ταινία με θέμα τη ζωή ενός μαθηματικού. Αυτή η έλλειψη βέβαια δεν οφειλόταν στο ότι η βιογραφία είναι αδιάφορη ως θέμα στις αφηγηματικές τέχνες, αφού μάλλον το αντίθετο συμβαίνει: από τον Σοφοκλή στον Πλούταρχο, από τον Σαίξπηρ στον Τολστόι, οι βίοι των μεγάλων ανθρώπων, ενίοτε και των μεγάλων παλιανθρώπων, αποτελούν αγαπημένο αντικείμενο των παραμυθάδων. Στην αρχή ήταν η ποίηση, μετά το θέατρο, μετά ο πεζός λόγος που καταπιάστηκαν με τους βίους των επιφανών. Επειτα, όταν ο κινηματογράφος πήρε από την ποίηση, το μυθιστόρημα και το θέατρο την πρωτοκαθεδρία στις προτιμήσεις του κοινού ως η πλέον δημοφιλής μορφή τέχνης, η βιογραφία υπήρξε σταθερή πηγή θεμάτων. Οι βασιλιάδες, οι πολιτικοί κι οι στρατηγοί, ακολουθώντας την αρχαία παράδοση, κέρδισαν εξ αρχής μεγάλη μερίδα της θεματικής, ενώ από τη δεκαετία του '30 και μετά αυξήθηκε και η ζήτηση για βίους κακοποιών. Καταϊδρωμένοι τους ακολουθούσαν σε δημοτικότητα κάποιοι καλλιτέχνες, μουσικοί ή ζωγράφοι.
Η μόνη ταινία που εγώ γνωρίζω από το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα με θέμα έναν ερευνητή επιστήμονα είναι Η Ιστορία του Λουί Παστέρ, το 1936, που κέρδισε το Οσκαρ όχι μόνο για την ερμηνεία του πρωταγωνιστή της, του Πολ Μιούνι, αλλά και για τον συγγραφέα του σεναρίου, Πιέρ Κολίνς. Η δομή της ταινίας αυτής σήμερα φαντάζει σαν ένα κλασικό μελόδραμα: ο ήρωάς της, ένας αγνός άνθρωπος αφοσιωμένος στο καθήκον, παλεύει ενάντια στην άγνοια, στις προκαταλήψεις και στις μικρότητες, για να καταφέρει τελικά να θριαμβεύσει. Η ζωή του Παστέρ βέβαια πρόσφερε αφορμές για τέτοιον χειρισμό, αλλά η δουλειά τού βραβευμένου σεναριογράφου ήταν να αναδείξει μέσα από μια ιστορία της επιστήμης μιαν άλλη, αρχαιότερη, βασισμένη στο παμπάλαιο μοντέλο της θηριομαχίας, όπου τα θηρία δεν ήταν μόνο τα φονικά μικρόβια που κυνηγούσε ο Παστέρ, αλλά και αυτά που αναφέραμε, η άγνοια, οι προκαταλήψεις, ο φθόνος και ο ανταγωνισμός των συναδέλφων του. Η επιτυχία της ταινίας έφερε στο κατόπι της, τα τελευταία προπολεμικά χρόνια, και κάποιες ιστορίες εφευρετών, όπως του Τόμας Έντισον και του Γκράχαμ Μπελ.
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, στο πλάι των μύριων κακών που έκανε, οδήγησε στην εκρηκτική ανάπτυξη όχι μόνο της τεχνολογίας και της ιατρικής αλλά και της βασικής επιστημονικής έρευνας. Η περίπτωση της ατομικής φυσικής είναι η πιο γνωστή, αλλά τα τεράστια κονδύλια που επενδύθηκαν, και η μεγάλη συγκέντρωση σπουδαίων επιστημόνων σε κέντρα εστιασμένα σε ειδικά προβλήματα, όπως π.χ. στο Λος Aλαμος και στο Μπλέτσλεϊ Παρκ, έφεραν επαναστατικές αλλαγές σε πολλούς άλλους κλάδους, όχι μόνο της φυσικής, αλλά της χημείας, της βιολογίας, ακόμη και των μαθηματικών. Κι όμως, παρά τις χιλιάδες ταινίες με θέματα παρμένα από τήν περιπέτεια του πολέμου, τις πρώτες δεκαετίες μετά τη λήξη του έγινε μόνο μια—απ᾽ όσο γνωρίζω πάντοτε—με θέμα βασισμένο σε μια τεχνολογική αναζήτηση: ήταν οι Καταστροφείς (κυριολεκτική μετάφραση του τίτλου Dam busters είναι «Οι καταστροφείς των φραγμάτων») που βασίστηκε στην ιστορία τού μηχανικού Μπαρνς Γουάλις και στην προσπάθεια της Μεγάλης Βρετανίας να κατασκευάσει ειδικού τύπου βόμβες για να χτυπήσει τα μεγάλα φράγματα στα ποτάμια της Γερμανίας. Αυτή η ταινία, συνδυάζοντας τα ιστορικά στοιχεία της εποχής και το σασπένς που της δίνει ο τελικός, πολεμικός στόχος, καταφέρνει να δείξει κάποιες από τις ανθρώπινες δυσκολίες της επιστημονικής-τεχνικής έρευνας με τρόπο που δεν είχε γίνει ως τότε, και κατ᾽ αυτό μπορεί να θεωρηθεί κατά κάποιο τρόπο πρωτοποριακή. Αν η Ιστορία του Παστέρ είχε ως μοντέλο της το μελόδραμα, οιΚαταστροφείς βασίστηκαν και στις συμβάσεις της πολεμικής ταινίας αλλά και—ακόμη πιο σημαντικό—στο κλασικό αφηγηματικό μοτίβο της αναζήτησης.
Κι έτσι, παρά τις πολλές αφορμές που έδινε ο πόλεμος, παρά την εκρηκτική ανάπτυξη της επιστήμης μεταπολεμικά, και παρά το γεγονός ότι ο κινηματογράφος συνέχιζε να θέλγεται από τη βιογραφία και η βιομηχανία του να παράγει αμέτρητες ταινίες βασισμένες σε ιστορίες πολιτικών, στρατιωτικών, κακοποιών, κτλ., ο έρωτας αφηγηματικών τεχνών-επιστημονικής βιογραφίας παρέμεινε ανολοκλήρωτος.
Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν κάπως στη δεκαετία του '90, και άλλαξαν οριστικά την επόμενη. Θα απαιτούσε πολύ περισσότερο χώρο από όσο εδώ διαθέτω να αναπτυχθούν οι λόγοι για τους οποίους συνέβη αυτή η αλλαγή. Πέραν του προφανούς, ότι ίσως πια είχε φτάσει η ώρα της, οι δύο που λόγοι προβάλλονται συχνότερα είναι η ακόρεστη όρεξη της αγοράς για νέα θέματα, και η αυξανόμενη επιρροή της επιστήμης στην καθημερινή ζωή ολοένα και μεγαλύτερου αριθμού ανθρώπων. Και οι δυο λόγοι ισχύουν εν μέρει, αν και στους δύο μπορούν να εγερθούν ενστάσεις, αφού η αγορά ήταν ανέκαθεν αχόρταγη και η επιστήμη είχε διεισδύσει στη ζωή μας από πολύ παλαιότερα—και τα δυο αυτά χωρίς να έχουμε ταινίες ή άλλα αφηγηματικά έργα για επιστήμονες.
Η δική μου προσωπική άποψη, εντελώς συνοπτικά, είναι πως μεγαλύτερο ρόλο στην ανάπτυξη των επιστημονικών αφηγημάτων ευρύτερης κατανάλωσης έπαιξαν δυο άλλες εξελίξεις, μια στα γούστα του κοινού και μια στις απόψεις των δημιουργών που άρχισαν να αντλούν θέματα από την επιστήμη για τα έργα τους.
Η εξέλιξη στα γούστα του κοινού, ή τουλάχιστον μιας μεγάλης μερίδας του, πηγάζει από την πεποίθηση ότι ολοένα και περισσότερο ενισχύεται στην εποχή μας η πεποίθηση ότι ο κόσμος μας εξαντλείται στην υλική πραγματικότητα. Το γεγονός αυτό, αν γίνει αποδεκτό, στρέφει προς την επιστήμη το ενδιαφέρον που συγκέντρωνε σε άλλες εποχής όχι μονάχα η θρησκεία, αλλά και η ίδια η φαντασία. Μαζί με τους αγγέλους, με άλλα λόγια, χάνουν για πολλούς το ενδιαφέρον τους και οι επινοημένες, αγγελικές υπάρξεις που πλάθουν οι συγγραφείς. Κι έτσι, ολοένα και περισσότερο βρίσκεις στις μέρες μας ανθρώπους—για κάποιους λόγους περισσότερους άνδρες παρά γυναίκες, και περισσότερο μεγαλύτερους στην ηλικία παρά μικρότερους­­—που θα σου πουν ότι ενώ αγαπούν το διάβασμα αποφεύγουν τα μυθιστορήματα και προτιμούν βιβλία που έχουν θέμα την ιστορία, την πολιτική, τον στοχασμό, ή την παρουσίαση επιστημονικών θεμάτων. Και είναι φυσικό σε μια τέτοια στροφή η επιστήμη να έρχεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του νέου αυτού κοινού, του τόσο διψασμένου για την πραγματικότητα, αφού η συμβολή των επιστημόνων στο τι συμβαίνει γύρω μας—αν και μάλλον παραμένει λιγότερο σημαντική από των πολιτικών ή των κακοποιών—είναι ολοένα και πιο καθοριστική.

Ο Φάυνμαν διδάσκει στην έδρα
Τη δεύτερη εξέλιξη που οδήγησε στη δημιουργία επιστημονικών αφηγημάτων, από το 1990 και μετά, την εντοπίζω στις απόψεις των δημιουργών τους ή, για να το πω ακριβέστερα, στην είσοδο στο παιχνίδι νέων δημιουργών, που είχαν μιαν άλλη αντίληψη για την επιστήμη. Η αντίληψη αυτή ήταν αφ᾽ ενός αποτέλεσμα καλύτερης παιδείας στο περιεχόμενο της επιστήμης—αυτή η παιδεία, βέβαια, συχνά πήγαζε απλώς από την κατανάλωση έργων εκλαΐκευσης—αλλά κυρίως μεγαλύτερης συναισθηματικής ταύτισης με τους επιστήμονες. Και ετούτο το δεύτερο, περισσότερο κι από το πρώτο, είναι που επιτρέπει σε κάποια έργα των τελευταίων δύο δεκαετιών, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα και ταινίες, να ξεφεύγουν από τα κλασικά μοντέλα ιστοριών της επιστήμης, αφ᾽ ενός της υπαγωγής στο μελόδραμα, όπως στην Ιστορία του Λουί Παστέρ, και αφ᾽ ετέρου της εξάρτησης από συγγενικά θεματικά γένη, όπως γίνεται με τουςΚαταστροφείς και τις πολεμικές ταινίες. Στα έργα που δημιουργήθηκαν τις τελευταίες δυο δεκαετίες με ήρωες επιστήμονες, είτε είναι βασισμένα σε πραγματικά πρόσωπα, όπως ο Τζον Νας κι ο Aλαν Τιούρινγκ, είτε σε επινοημένα, σε κάποιους επιστήμονες που πλάθει η φαντασία του δημιουργού, το αντικείμενο της έρευνας βρίσκεται στο επίκεντρο της αφήγησης, αποτελεί κατά κάποιο τρόπο την αφορμή του μύθου.
Φυσικά, σε ένα μυθιστόρημα, κι ακόμη λιγότερο σε ένα θεατρικό έργο ή μια ταινία, δεν υπάρχει η δυνατότητα να παρουσιαστεί σε λεπτομέρεια, ή να αναπτυχθεί με τρόπο επαρκή, το περιεχόμενο μιας επιστημονικής αναζήτησης. Αυτό όμως που μπορεί να πετύχει ένα τέτοιο έργο, και κάποια από τα νεότερα αφηγηματικά έργα με θέματα από την επιστήμη πράγματι το πετυχαίνουν, είναι να δειχθεί η σχέση της έρευνας με τον χαρακτήρα του πρωταγωνιστή. Αυτή η σχέση έρευνας-ερευνητή, όταν τα δύο στοιχεία της είναι δραματουργικά κάπως ισορροπημένα, χαρακτηρίζει κατά τη γνώμη μου τα πιο επιτυχημένα δείγματα αυτού του νέους είδους, των επιστημονικών αφηγημάτων. Η ισορροπία είναι απαραίτητη, όμως, γιατί όσα έργα, είτε μυθιστορήματα, είτε θεατρικά έργα, είτε ταινίες, επιχείρησαν να βάλουν υπερβολική έμφαση στο επιστημονικό περιεχόμενο της έρευνας—οι υπαίτιοι πολλών από αυτά είναι επιστήμονες που αναζητούν μεγαλύτερο κοινό για τον τομέα τους—δε στάθηκαν ικανά να διεκδικήσουν με αξιώσεις ένα κοινό προσανατολισμένο στην αφήγηση, ενώ εκείνα, από την άλλη, που εστίασαν στους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών τους και μόνο, μπορεί μεν να έχουν δραματικό ενδιαφέρον, αλλά δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ως έργα που αφορούν την επιστήμη. Αν το βασικό θέμα ενός αφηγηματικού έργου είναι η σχιζοφρένεια ή ένας άτυχος έρωτας του ήρωά του, τότε έχει δευτερεύουσα σημασία το αν ο σχιζοφρενής ή ο ερωτευμένος πρωταγωνιστής είναι στρατηγός, γκάνγκστερ, ποιητής ή πυρηνικός φυσικός. Για να αποκτήσει η όποια ψυχική περιπέτεια ενός επιστήμονα ενδιαφέρον επιστημονικό, με άλλα λόγια, πρέπει αυτή να αγγίζει απαραίτητα το έργο του.
Τα έργα που, μέσω αυτής της ισορροπίας θέματος και χαρακτήρα, καταφέρνουν να ενσαρκώσουν κάποιες ουσιαστικές αλήθειες για αυτό που είναι η επιστήμη και οι επιστήμονες σήμερα, δεν είναι πολλά: σε διεθνή κλίμακα τα μετρώ σε μερικές δεκάδες. Κι όμως, παρά τον μικρό αριθμό τους, έχουν συζητηθεί τόσο ώστε να διεκδικούν τον τίτλο του αυτόνομου λογοτεχνικού γένους, που κάποιοι αποκαλούν «επιστημονική» ή, αν το θέμα είναι πιο ειδικό, «μαθηματική λογοτεχνία».
Με ένα από αυτά ακριβώς τα έργα, το QED, ή Τι απέδειξε ο κύριος Φάυνμαν, ο Γιώργος Κοτανίδης εισήγαγε πριν από δέκα χρόνια στο ελληνικό θέατρο την επιστημονική θεματική. Την περίπτωση του Φάυνμαν εγώ τη γνώριζα από την εφηβεία μου, όταν είχα επιχειρήσει να διαβάσω τις θρυλικές διαλέξεις του, τους περιβόητους εκείνους τρεις κόκκινους τόμους που απευθύνονται, υποτίθεται, σε αρχαρίους, αλλά στην πραγματικότητα είναι ό,τι πρέπει για να απωθήσουν από τη φυσική τον κάθε επίδοξο μελετητή της που δε βαστάν τα κότσια του. Ο τοίχος των άγνωστών μου μαθηματικών συμβόλων και εννοιών που με περίμενε στις σελίδες τους, καθώς και ο τρόπος του Φάυνμαν να βουτάει κατευθείαν στα βαθύτερα νερά, κι όποιον πάρει ο Χάρος, ήταν η αιτία που εγκατέλειψα κάθε σκέψη να σπουδάσω φυσική—και παράλληλα, ομολογώ, μια από τις αιτίες που με έσπρωξαν να θελήσω να καταλάβω καλύτερα τα μαθηματικά. Όμως ο θρύλος του Φάυνμαν έμεινε στον νου μου, πλουτίζοντας στα χρόνια των σπουδών μου—εκείνος ήταν τότε ακόμη ενεργό αστέρι της φυσικής—από τις ιστορίες που κυκλοφορούσαν για τις εκκεντρικότητές του, που κάποιες από αυτές τις ζει ο θεατής του QED, ή Τι απέδειξε ο κύριος Φάυνμαν.
Σπουδάζοντας μαθηματικά κατάλαβα λίγο περισσότερο τη σχέση αυτού του τύπου της εκκεντρικότητας με την επιστήμη. Δε συνάντησα ποτέ τον ίδιο τον Φάυνμαν, όμως είχα την τύχη να γνωρίσω κάποιους από τους μεγάλους μαθηματικούς του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα, αλλά και πολλούς από τους λιγότερο σημαντικούς, που όμως και αυτοί, «συντρέχοντες όσο μπορούνε» όπως θα έλεγε ο ποιητής, συνέβαλλαν στην πρόοδο της έρευνας. Φυσικά δεν έχει γενική εφαρμογή στην πραγματικότητα το πρότυπο—ή η καρικατούρα, σωστότερα—του «τρελού επιστήμονα». Παρ᾽ όλα αυτά, είναι πολύ συνηθισμένο να παρατηρείς, συναντώντας αφοσιωμένους επιστήμονες, ότι η ενασχόληση με την έρευνα σε αντικείμενα που απαιτούν υψηλό βαθμό διανοητικής αφαίρεσης, όπως είναι τα μαθηματικά και η θεωρητική φυσική, έχει συχνά ψυχικό αντίτιμο ή, ακόμη συχνότερα, ότι είναι προϊόν ενός αντιτίμου που έχει κατά κάποιο τρόπο καταβληθεί προκαταβολικά. Θέλω να πω με αυτό ότι δεν πρέπει διόλου να μας παραξενεύει η εκκεντρικότητα ενός επιστήμονα του αναστήματος του Ρίτσαρντ Φάυνμαν, αφού είναι η άλλη όψη της ιδιοφυΐας του. Μόνο ως άλλη όψη της ιδιοφυΐας του έχει νόημα, και μόνο ως τέτοια έχει νόημα να ερμηνευθεί.
Ο Γιώργος Κοτανίδης, στα χρόνια που μας πέρασαν, πρόσφερε στο θέατρό μας την ενσάρκωση δύο μεγάλων επιστημόνων, του Ρίτσαρντ Φάυνμαν ερμηνεύοντας έργο του Πίτερ Πάρνελ, και τον Κουρτ Γκέντελ, με έργο δικό μου. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση κατάφερε να μεταδώσει στο κοινό αυτό που οι συγγραφείς, γράφοντας θέατρο, μπορούμε μόνο να σημαδέψουμε στο χαρτί. Αλλά το θέατρο αρχίζει πέρα από τα σημάδια στο χαρτί, και πραγματώνεται μόνο ως διαπροσωπική σχέση, ηθοποιού και κοινού. Μόνο στη σκηνή, με μια άξια ερμηνεία, μπορούν τα θεατρικά πρόσωπα που περιγράφουν οι συγγραφείς να εκπληρώσουν τον προορισμό τους, που είναι να μιλήσουν στην ψυχή του θεατή, ενώπιος ενωπίω. Και αν μεν ο ηθοποιός ενσαρκώνει, όπως συνήθως, έναν τύραννο ή έναν εραστή, ένα σαγηνευτικό παλιόμουτρο ή κάποιο θύμα της μοίρας, έναν κυνηγό της περιπέτειας ή έναν γουστόζικο μπεκρή, το έργο του γίνεται κάπως ευκολότερο, καθώς παίρνει αμπάριζα από μια αρχαία παράδοση, που θέλει τέτοιους τύπους σταθερή πρώτη ύλη του θεάτρου. Αν όμως έχει να κάνει με έναν επιστήμονα, και μάλιστα με ένα πραγματικό πρόσωπο με σημαντικό διανοητικό έργο, τέτοιες ευκολίες δεν υπάρχουν—εκτός αν θέλει κανείς να καταφύγει σε ερμηνευτικά κλισέ και στερεότυπα. Ο Κοτανίδης τα αρνήθηκε τα στερεότυπα. Χωρίς να παραβλέπει τη γοητευτική εκκεντρικότητα του Φάυνμαν, και τη διόλου γοητευτική, αυτοκαταστροφική εκκεντρικότητα του Γκέντελ, στηρίχτηκε και στις δυο περιπτώσεις στο βάθος των προσωπικοτήτων που ενσάρκωσε, που είναι το έργο τους. Αντί να μείνει στην ευκολία, να παίξει στη σκηνή δυο «τρελούς επιστήμονες», ο Γιώργος Κοτανίδης ενσάρκωσε με επιτυχία αυτό που προσπάθησαν να αποδώσουν οι συγγραφείς των έργων που διάλεξε, δηλαδή ένα ίχνος από το βαθύ μυστήριο των ανθρώπων εκείνων που ανοίγουν νέους, δύσκολους δρόμους στην ανθρώπινη γνώση.
Το ελληνικό θέατρο του χρωστάει γι’ αυτό χάρη.